နာလန္ထူစ ႏွလုံးသားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဘဝ

နာလန္ထူစ ႏွလုံးသားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဘဝ

ေလာကမွာၿငိမ္းသက္ရခက္တဲ့
ေလာဘေဒါသေမာဟဆုိတဲ့မီး(၃)မီးကုိ
သတိတရားနဲ႔ ခ်ဳပ္တည္းထားလုိက္တဲ့အခါ
အရာရာဟာ သာယာမႈအျပည့္နဲ႔
ၿငိမ္သက္ျခင္းတရားမ်ား သက္ဝင္သြားခ်ိန္မွာ
ေအးခ်မ္းစြာေမွးမွိတ္ အသိစိတ္ကေလးေၾကာင့္
ဘဝအပူမီးမ်ား တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ပါးသြားေတာ့တယ္ ...။

မ်က္ကန္းတေစၦမေၾကာက္မုိ႔ ငါးပါးေမွာက္ခဲ့သလုိ
ေမာဟေတြရင္မွာပုိက္ ေဒါသမီးေတြေလာင္ၿမဳိက္လုိ႔
ေသာကခရီးရွည္ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ သူ႔ဘဝဟာလည္း
တျဖည္းျဖည္း လုံးပါးပါးရင္း
အျပစ္ကင္းမဲ့တဲ့ ႏွလုံးသားတစ္စုံက
အခ်ိန္ေတြကုန္မွ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ခဲ့ရတယ္။
နာလန္ထူစ ႏွလုံးသားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဘဝဟာလည္း
အသိတရားေတြက တစ္စတစ္စနဲ႔ တုိးတက္လာခဲ့တယ္ ...။

သူဟာ ေလာကသစၥာတရားအခ်ိဳ႕ကုိ ရွာေတြ႕ၿပီးၿပီ ...
အရင္လုိ ေသာကအငူမွာ ထုိင္ကာငုိယုိမေနတတ္ေတာ့ ...
ေဒါသအျမစ္ဟာလည္း အရင္လုိမက်စ္လစ္ေတာ့ဘူး ...

ေလာဘအသစ္ရွာခ်င္တဲ့စိတ္ဟာလည္း
ေဒါနတစ္ျဖစ္လည္းပန္းေတြလုိ ညဳိးႏႊမ္းသြားခဲ့ၿပီ ...။

ေနာင္အခါမွာ ေမာဟျဖစ္လာမယ့္
ေလာဘေဒါသေတြကုိ ခ်ဳပ္တည္းႏုိင္ခဲ့လုိ႔
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ...
ေသာကကင္းစင္ေျပးတဲ့
ေမာဟပင္လယ္ရဲ႕အေဝး ... ဟုိမွာဘက္က
မေနာအလွကမာၻအသစ္ကေလးထဲမွာ
ေလာကအျမင္ေတြက်ယ္ခဲ့ရၿပီေပါ့ ...။

ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္ေတာ့္ဘဝနဲ႔သက္ဆုိင္သလားလုိ႔ ေမးရင္ မျငင္းဆန္ႏုိင္ဝ့ံသလုိ သက္ဆုိင္သည္ဟုလည္း မေျပာသာပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာ သူရဲ႕ဘဝအတြက္လည္း ရည္ညႊန္းလ်က္သား ျဖစ္သြားပါတယ္။ တုိက္ဆုိင္မႈရိွလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီး အားလုံး ဘဝအေမာေတြ ေျဖေလ်ာ့ႏုိင္ၾကပါေစ ... ဘဝအသိတရားေတြ တုိးတက္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုိက္ပါတယ္...။

ရင္ကုိေအးျမေစသား ...
စံလင္းထြန္း