အခ်စ္ဟာ ဝဲဂယက္ေလလား
အခ်စ္က တြန္းတြန္းတုိက္တုိက္နဲ႔
အိပ္ငုိက္ရင္းလုိက္ခဲ့တဲ့ ငါ့ကုိ
အသာအယာ ႀကိတ္တုိက္ပစ္လုိက္တဲ့အခါ ...
ငါ့မွာ ...
အားအင္ေတြၿပဳိလဲ ယုိင္မတတ္ခ်ည့္နဲ႔
အခ်စ္မဲ့ေနတဲ့ အိမ္ကေလးဟာ
အျပစ္မဲ့ေနရွာလည္း အခ်စ္ရဲ႕ ဝကၤမာၻထဲမွာ
စုတ္ယူေမွ်ာပါသြားခဲ့ရတယ္ ...။
အခ်စ္ရယ္ ...
မင္းဟာ ဝဲဂယက္တစ္ခုဆုိရင္
ကုိယ္ဟာ ..
မင္းျပဳသမွ် ႏုရမဲ့
ဝဲဂယက္ထဲက လူသားတစ္ေယာက္ပါကြယ္ ...။
စံလင္းထြန္း
အခ်စ္က တြန္းတြန္းတုိက္တုိက္နဲ႔
အိပ္ငုိက္ရင္းလုိက္ခဲ့တဲ့ ငါ့ကုိ
အသာအယာ ႀကိတ္တုိက္ပစ္လုိက္တဲ့အခါ ...
ငါ့မွာ ...
အားအင္ေတြၿပဳိလဲ ယုိင္မတတ္ခ်ည့္နဲ႔
အခ်စ္မဲ့ေနတဲ့ အိမ္ကေလးဟာ
အျပစ္မဲ့ေနရွာလည္း အခ်စ္ရဲ႕ ဝကၤမာၻထဲမွာ
စုတ္ယူေမွ်ာပါသြားခဲ့ရတယ္ ...။
အခ်စ္ရယ္ ...
မင္းဟာ ဝဲဂယက္တစ္ခုဆုိရင္
ကုိယ္ဟာ ..
မင္းျပဳသမွ် ႏုရမဲ့
ဝဲဂယက္ထဲက လူသားတစ္ေယာက္ပါကြယ္ ...။
စံလင္းထြန္း
1 comment:
စံလင္းေရ...
ဒီကဗ်ာေလးက လွတယ္...။
အဆံုးသတ္ေလးကေတာ့ ဂ႐ုဏာသက္စရာေလးဗ်ာ...။
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
Post a Comment