အေမသုိ႔တမ္းခ်င္းမ်ား (၁) ...

အေမသုိ႔တမ္းခ်င္း ...

အေမ ...
သတိရျခင္းေတြကုိ စာရြက္ေပၚမွာခ်ေရးရင္း
ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာျဖစ္လာတုန္း ဗလာစာမ်က္ႏွာမွာ
ေနာင္တတရားေတြကုိ ဆင္ျခင္ကာေရးခ်မိပါတယ္ ...။

ကဗ်ာလည္းမပီ စာလည္းမညီ ကာရံလည္းမထိတဲ့
သည္စာေတြကုိ ...
ခံစားခ်က္ေတြ ပီျပင္လာလုိ႔
အလြမ္းေတြ ညီညာလာလုိ႔
သတိရျခင္းေတြ ပုိပုိလာလုိ႔
ေနာင္တတရားေတြကုိ
စာရြက္ေပၚမွာ ကဗ်ာမျဖစ္နဲ႔
ညီညီညာညာ ပီပီျပင္ျပင္ စီရီကာ
ေရးခ်လုိက္မိတယ္ ...။

အေမ ...
သတိရျခင္းဆုိတာ တုိက္ဆုိင္မႈရိွမွတဲ့ ...
ေျပာစမွတ္ေတာ့ ရိွၾကေလတယ္ ...။

ဒါဆုိရင္ ...
အေမ့အတြက္ သတိရျခင္းေတြဟာ ...
ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ေလာက္ တုိက္ဆုိင္ခဲ့လိမ့္မယ္ ...။

တစ္ခါတုန္းက ...
အေမအနားမွာရိွခဲ့တဲ့သားဟာ
အခုေတာ့ ေရေျမျခားမွာ ဘဝဝမ္းစာရွာေနေဖြရတယ္ ...။

အခ်ိန္ကုိ မေလးစားတဲ့သား
ေနျမင့္မွ အိမ္ရာထတတ္တဲ့သား
အေမႏႈိးမွ ထတတ္တဲ့သား
အခုေတာ့ အခ်ိန္ေတြကုိေလးစား
အခ်ိန္နဲ႔သြား အခ်ိန္နဲ႔စား အခ်ိန္ေတြၾကားမွာ
ဘဝအတြက္ လႈပ္ရွားေနရၿပီ ...။

အေမ ခ်က္ေကၽြးတုိင္း စားခဲ့တဲ့ ထမင္းနဲ႔ဟင္းေတြ
အခုေတာ့ ကုိယ္တုိင္ ခ်က္ျပဳတ္ေနရၿပီ ...။

အေမ ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးသမွ် ျဖဴျဖဴစင္စင္အဝတ္ေတြ
မဝတ္ခဲ့ရေတာ့တဲ့့အခါ ကုိယ္တုိင္ေလွ်ာ္ဖြတ္ဝတ္ဆင္မိတုိင္း
အေမကုိ ခဏခဏသတိရတတ္လာတယ္ ...။

အေမဆုံးမတုိင္း မေက်မခ်မ္းျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္
အခုေတာ့ ...
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေက်ေက်နပ္နပ္
ျပန္ဆုံးမတတ္လာၿပီ ...။

အေမ ေစခုိင္းတတ္တုိင္း ညဴညဴစူစူ လုပ္ခဲ့တဲ့ကၽြန္ေတာ္
အခုေတာ့ ...
သူတပါးခုိင္းသမွ် မညဴမစူု လုပ္ေနရတယ္ ...။

အေမ့ရဲ႕ဆုံးမမႈ၊ သြန္သင္မႈ
လမ္းျပမႈ၊ ၾကင္နာယုယမႈ
ေအးခ်မ္းတဲ့ ေမတၱာ ဂရုဏာစစ္စစ္ေတြဟာ ...
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာင္တတရားေတြနဲ႔
ရင္ထဲမွာ အေသအခ်ာ သတိရေနခဲ့ပါတယ္ ...။

အေမ ....
အေမ့အတြက္ေရးေနတဲ့
ကဗ်ာေတြဟာ မညီညာပါဘူး ...
စာေတြကလည္း မပီကလာပီကလာပါပဲ ...
ကာရံေတြကုိလည္း အေသအခ်ာ မစီရီေတာ့ပါဘူး ...။

ဒါေပမယ့္ ...
အလြမ္းေတြဟာ ညီညာေနတယ္ ...
သတိရျခင္းေတြဟာ ပီျပင္စြာ ရင္မွာျဖစ္ေပၚေနတယ္ ...။

ေနာင္တ တရားေတြကုိ ...
အေသအခ်ာစာထဲမွာ စီကာေရးခ်ရင္း
တုိက္ဆုိင္မႈရိွလာလုိ႔ အေမကုိသတိရလာတဲ့အခါတုိင္း
ရင္ထဲမွာ ခပ္တုိးတုိးေလး ေရရြတ္ေနမိခဲ့တာဟာ ...
အေမ ... က်န္းမာပါေစ ...
အေမ ... ခ်မ္းသားပါေစ ...
အေမ ... သက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ ..လုိ႔သာ ...။

စံလင္းထြန္း

copy image location here