Tapi ေရတံခြန္ဆုိလုိ႔ လုိက္သြားၾကည့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေခါက္မွ မေရာက္ဘူးေသးတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ သဘာဝအလွတရားေတြကုိ အျပည့္အဝခံစားပစ္လုိက္သည္။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကုိ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါသည္။ သူတစ္ပါးတုိင္းျပည္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္စရာေန႔ရက္ကေလးမ်ားကုိလည္း တစ္ခါတစ္ရံဆုံဆည္းႀကဳံႀကဳိက္ခြင့္ ရခဲ့ပါသည္။ ထုိအခါမ်ဳိးတြင္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ၌ အတုိင္းမသိၾကည့္းနူးဝမ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္မိပါသည္။
(တေဝါေဝါစီးက်ေနတဲ့ ေရတံခြန္အား ရႈျမင္ကြင္း)
လူေတြဟာဘဝရဲ႕တုိေတာင္းတဲ့ အခ်ိန္ကာလ ေန႔ရက္တာေတြကုိ အလုပ္လုပ္ရင္းျဖင့္ စီးပြားေတြရွာၾက။ အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္မွန္းမသိ ကုန္လြန္ေစခဲ့ရင္း စိတ္ရဲ႕ေအးခ်မ္းမႈ၊ သဘာဝတရားနဲ႔ ထိေတြ႔ရမႈစတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ပါးလာခဲ့တယ္ ထင္ပါသည္။ ဘဝမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္ေတြမ်ားေနပါေစဦးေတာ့ မိမိစိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႔အတြက္ေတာ့ အဓိက ဂရုစုိက္အေရးေပးသင့္ပါသည္။ လူ႔ဘဝရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ ဘာနဲ႔မွ တန္ဖုိးျဖတ္လုိ႔မရတဲ့ အရည္အေသြးေကာင္းတစ္ခုျဖစ္သလုိ စိတ္ခ်မ္းသာမွ လူက်န္းမာတာ ေလာကသဘာဝ (ဓမၼတာ)ပါပဲ ...။
(အေကြ႕အေကာက္ေလွကာေတြအတုိင္း ေမာရေကာင္းမွန္းမသိ ေျပးတက္ၿပီးေတာ့ ရုိက္ခဲ့တဲ့ပုံ)
သူတစ္ပါးတုိင္းျပည္မွာ အလုပ္လုပ္ရင္း မျဖစ္စေလာက္ေငြ (ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ မက္ေမာစရာ) ကုိ ကုိယ္စိတ္မပါလည္း လုပ္၊ ပါလည္းလုပ္ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းရသလုိ ဘဝပါပါပဲ ...။ လူႀကီးသူမေတြကေတာ့ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္လာရင္ စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္မပါဘူးတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘဝကေတာ့ ကုိယ္သြားတုိင္း စိတ္မပါေလဘူး။ သူ႔စိတ္နဲ႔ ကုိယ့္ခႏၡာကုိ ေပါင္းစပ္ၿပီး စက္ရုပ္ပမာ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္။ အဲဒါကုိ ေလာကဓံ တရားလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္သတ္မွတ္လုိက္တယ္။ အဲဒီ့ဘဝရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေန႔ေလးတစ္ေန႔ေပါ့။
(ဘာေတြလည္း မသိဘူး အထူးအဆန္းေတြေပါ့)
(ကင္မရာဆရာ မျဖစ္ႏုိင္ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္လက္ရာ)
(ဘဝဟာ ဒီေလွကားေတြလုိပဲ ...အတက္ၾကည့္ပဲ)
(အေကြ႕အေကာက္ဘဝေတြလုိပဲ ဒီေလွကားေတြက)
အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနတာက မေလးရွားႏုိင္ငံ က Tapi ေရတံခြန္တည္ရိွရာ အဝန္းအဝုိင္းထဲမွာ။ လူေတြေပ်ာ္ေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူမ်ဳိးစုံ အလႊာအသီးသီးၾကားမွာ ေပ်ာ္ေနရတာ...။ အဲဒါဖီလင္တစ္မ်ဳိးပဲ။ ေရေတြတေဝါေဝါ စီးေနတဲ့ ေရတံခြန္နားမွာ လူေတြ တေဟးေဟးေပ်ာ္ေနၾကသလုိ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနမိတယ္ ...။ ဟုိးအထက္ေတာင္ေပၚက ေန လြတ္လပ္စြာက်ဆင္းလာတဲ့ ေရလုံးႀကီးေတြနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြကုိလည္း လုိက္ပါစီးဆင္းေစလုိက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ အလုိလုိေနရင္း ဘဝအေမာေတြ ေျပေပ်ာက္သြားသလုိပဲ။
(လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဒီမႈိပြင့္ႀကီးေတြေပၚမွာ ဓါတ္ပုံေတြ ထုိင္ရုိက္တတ္ၾကတယ္။)
ျမန္မာလူငယ္ေတြ ေရတံခြန္ေအာက္မွာ ေရဆင္းကူးၾကရင္း ေဆာ့ကစားၾက ေပ်ာ္ပါးေနၾကတယ္။ စိတ္တုိင္းက် လုိက္ပတ္ၿပီး ဓါတ္ပုံေတြ ေလွ်ာက္ရုိက္ေနမိတယ္။ စိတ္ထဲမွာၾကည္လင္လန္းဆန္းေနဆဲ ေက်ာက္ေလွခါးထစ္ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေရတံခြန္အား ေတာင္တက္ေဘးပတ္လမ္းမွာ ေမာရေကာင္းမွန္းမသိ ေျပးလႊြားကာေနမိတယ္။
ဟုိး ေအာက္ဆုံးက စေတြ႔ရတဲ့ ေရတံခြန္က ေသးေသးေလး ေနာက္တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ တံတားေတြကုိျဖတ္ ေလွခါးထစ္လမ္းတြအတုိင္းတက္ရင္း ေတာင္ေပၚေရာက္လာတယ္ ...။ ေရေျမေတာေတာင္ သဘာဝအလွအပေတြက ပုိးၿပီးေတာ့ ရုပ္လုံးေပၚပီျပင္လာတယ္။ စိမ္းစိမ္းစုိစုိ ဝါးပင္အုပ္ႀကီးေတြ၊ ျမင့္မားတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ထုႀကီးေတြနဲ႔ ေရစီးသံေတြအၾကား ကုိယ္တုိင္ေရာက္ေနတာ စိတ္ေတြမေအးခ်မ္းပဲ ရိွႏုိင္ပါ့မလား။ ျမင္ျမင္သမွ် သဘာဝအလွအပေတြခ်ည္းပဲမုိ႔ ဓါတ္ပုံေတြ ေလွ်ာက္ရုိက္ေနတာ ခပ္အုပ္အုပ္ၿခဳံေတြအေပၚတက္နင္းမိလုိ႔ ကၽြတ္ဆုိတဲ့ ေသြးစုပ္ေကာင္ေလးေတြရဲ႕ အတြယ္ေတာင္ခံရေသးတယ္။ ရုိက္ထားသမွ် ဓါတ္ပုံေတြ လက္ရာေကာင္းမေကာင္းေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြတ္ေတြတြယ္ကပ္ေနတာေတာင္ သတိမထားမိတာ။
(အစ္ကုိတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ရာေတြပါ)
(ဒီေနရာေလးလည္း ဓါတ္ပုံရုိက္လုိ႔ေကာင္းတယ္)
(အဲဒီထဲက ကေလးကစားကြင္းပါ)
အလာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ဇိမ္ခံကားႀကီးထဲမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီးထုိင္ရင္း ဂစ္တာတီး သီခ်င္းဆုိျဖစ္တယ္...။ သူငယ္ခ်င္းက စာအုပ္ေတြ လက္ဆြဲအိတ္နဲ႔တစ္လုံးအျပည့္ထည့္သယ္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ကြက္တိျဖစ္သြားတာေပါ့။ သီခ်င္းမွန္သမွ် အလြတ္မက်က္ အလြတ္အကုန္မရတဲ့ အျပင္ ဂစ္တာေကာဒ့္ေတြပါ ခဏခဏေမ့တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ကြက္တိပဲေပါ့။ အဆုိေတာ္ ေလးျဖဴအသံနဲ႔ဆုိလုိက္၊ အငဲလုပ္လုိက္၊ ဝုိင္းဝုိင္းကုိဟဲလုိက္နဲ႔ တစ္ခါတစ္ေလ စုိင္းထီးဆုိင္၊ ဗညားဟန္ (အဲဒါေတြ တစ္ခုမွ မတူပါဘူး) လုပ္ဆုိေနလုိက္တယ္ .. ဟန္ကုိယ့္ဖုိ႔ေပါ့။ ကားက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လႈပ္ရင္း ဂစ္တာကုိတီးရင္း သီခ်င္းဆုိေနရေတာ့ ေကာ့ဒ္ေတြကုိ သတိထား ၾကည့္ေနရတယ္ ...။ နေဘးနားက လူေတြဆုိေကာင္းေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ သီခ်င္းစာအုပ္က ေကာင္းကအခုန္မွာ ျပဳတ္က်သြားတယ္..။ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဟန္မျပတ္ ေကာဒ့္ေတြကုိ မွန္းတီးေပးေနလုိက္တာ အုိးနင္းခြက္နင္းေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပါပဲ ...။ လူငယ္ဘဝရဲ႕ ေပ်ာ္စရာေတြပါ ...။ အဲဒီေန႔က ေတာ္ေတာ္ႀကီးေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ဓါတ္ပုံေတြေတာ့ ရုိက္မိသေလာက္ ေကာင္းမယ္ထင္တာေတြ ေရြးတင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ သဘာဝေရေျမေတာေတာင္ အလွအပေတြကုိခံစားၾကည့္ၿပီး စိတ္ၾကည္ႏူးလန္းဆန္းႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ ...။
(အဲဒီကားနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက လူနားေန သစ္လုံးအိမ္ေလးထဲမွာ ဒီစာေတြထုိင္ေရးေနခဲ့ေသးတယ္)
(ကဗ်ာဆန္ဆန္ အိမ္ကေလး)
(စီးခဲ့တဲ့ ဇိမ္ခံကားလွလွႀကီး)
(ဒီပုိစ့္ေလး ေရးခဲ့တာၾကာပါၿပီ... အရႈပ္ေတြလုပ္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနရင္းမုိ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မတင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အခုလည္းၾကည့္။ မနက္က အင္တာနက္ဆုိင္လာဖုိ႔ဆုိၿပီး အိမ္မွာစာေတြရုိက္ေနတာ။ ရုိက္ရင္းတန္းလန္း မီးကပ်က္သြားေတာ့ save မလုပ္ဘဲ ရုိက္ထားသမွ်ေတြအကုန္ ပ်က္သြားတယ္။ စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ဒီအတုိင္းပဲ အခ်ိန္မွီေအာင္ ၿမဳိ႕ထဲကုိ စက္ဘီးကေလးနဲ႔ အေျပးနင္းထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ အေမာတေကာ အင္တာနက္ဖြင့္၊ ဘေလာ့ဂ္ဖြင့္ ဟုိက္ ... ဖတ္လုိက္ရတဲ့ စာေတြက စိတ္ကုိပါ မလန္းမဆန္းျဖစ္ကုန္တာပါပဲ။ နဂိုကမွ ဒီေန႔အလုိလုိေနရင္း စိတ္ေတြဖိစီးမႈမ်ားေနပါတယ္ဆုိမွ အင္တာနက္မွာ ဘေလာ့ဂ္ေတြလည္ပတ္ရင္း စိတ္မေကာင္းစရာ ကိစၥေတြ၊ စာေတြ၊ ပုဂိၢဳလ္ေရးတုိက္ခုိက္မႈဆန္ဆန္စာေတြေတာ္ေတာ္မ်ား ဖတ္မိသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ စာမေရးျဖစ္ေတာ့ဘဲ စိတ္ဝင္တစား စာေတြခ်ည္းပဲ လုိက္ဖတ္ေနမိေတာ့တယ္။ စာေၾကြးေတြတင္ေနပါသည္။ ေနာက္တစ္ခါမွ ဆက္တင္ပါေတာ့မယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ အရင္ကေရတံခြန္ကုိတစ္ေခါက္ေရာက္တုန္း အမွတ္တရေရးခဲ့တဲ့ပုိစ့္ေလးတင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အားလုံး စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကုိယ္က်န္းမာရိွၾကပါေစဗ်ာ ...။)
ဆက္လက္ႀကဳိးစားပါဦးမည္
စံလင္းထြန္း
7 comments:
လွတယ္ေနာ္ ရႈခင္းေတြက။ ဓါတ္ပံုရိုက္ထားတာေတြလည္း ေကာင္းပါတယ္။
စကၠဴပန္းပံုကိုအၾကိဳက္ဆံုးပဲ။ အေနာ္ၾကိဳက္တဲ႔ပန္းေတြထဲသူပါတယ္ေလ။
အဲ႔ဒါဘယ္နားမွာလဲ။ တစ္ခါမွ မေရာက္ေသးဘူး။ ဒီကေန အေတာ္ေဝးမယ္ထင္တယ္။
တစ္ေခါက္ေတာ႔ေရာက္ေအာင္သြားဦးမွပဲ။
ဖတ္ေနရင္းက...
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘဝကေတာ့ ကုိယ္သြားတုိင္း စိတ္မပါေလဘူး။ သူ႔စိတ္နဲ႔ ကုိယ့္ခႏၡာကုိ ေပါင္းစပ္ၿပီး စက္ရုပ္ပမာ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္။ အဲဒါကုိ ေလာကဓံ တရားလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္သတ္မွတ္လုိက္တယ္”...
ဆိုတဲ႔ စာသားေလးသေဘာက်မိတယ္။
စံလင္းေရ...
လာလည္ဦးမယ္...း)
မေရာက္ျဖစ္ေသးဘူးေလ...။
ဓာတ္ပံုေလးေတြၾကည့္ရလို႔ ေက်းဇူးးးး
(မန္႔တဲ့ေနရာက ေ၀ါ့ဗယ္ရီဖီေကး႐ွင္းေလး ဆက္တင္ထဲမွာသြားျဖဳတ္လိုက္ပါလားဗ်ာ...။ ေတြ႔တဲ့အိမ္တိုင္းလိုက္ေျပာေနတာ...ကၽြန္ေတာ္က...း))
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ကုိဏီလင္းညိဳ ..ျဖဳတ္လုိက္ၿပီ အစ္ကုိေရ.. ေျပာေပးတာ ေက်းဇူး။ လာလည္ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ခေရတြန္ေရ.. ဒီကနဲ႔ေတာ့ သိပ္မေဝးဘူး။ လာခ်င္ရင္ အနီးေလးပါ။
ေရတံခြန္ရဲ႔စိတ္၀င္စားစရာ ခရီးကို လာေရာက္ဖတ္ရွဳသြားပါသည္။
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ျပီး အဆင္ေျပပါေစ.
လိုက္ပို႕ မွာလား
လွတယ္ စံလင္းေရ..
စက္ရုပ္ဘဝေတြေလ..
ပိတ္ခ်င္းေျမာင္လုိပဲ
Post a Comment