Wednesday, January 1, 2014

လြတ္ေျမာက္ျခင္းရဲ ႔ အဓိပၸါယ္ (၂)



လြတ္ေျမာက္ျခင္းရဲ ႔ အဓိပၸါယ္
 
ေမြးဖြားျခင္းနဲ႔စခဲ့တဲ့ ငါဟာ ... တစ္ေန႔ေန႔မွာ ...
 ေသျခင္းနဲ႔အဆုံးသတ္ဖုိ႔ ေသခ်ာတယ္ ...
မေသခ်ာျခင္းေတြျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ
 ေသခ်ာျခင္းဆုိတာ ေမြးၿပီးေသ ... ေသၿပီးေမြး ...
အေဟာင္းပ်က္လိုက္ အသစ္ျဖစ္လုိက္နဲ႔ (ျဖစ္ၿပီးပ်က္) 
ဒါေတြပဲရိွပါလား ...။

ေသခ်ာမယ္ထင္လုိ႔ ေပြ ႔ပုိက္မိခဲ့တဲ့
 ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ အထုပ္ေတြ 
ပင္ပမ္းဆင္းရဲႀကီးစြာ ထမ္းပုိးရင္း
ႏြမ္းနယ္ခဲ့ရပါေပါ့လား ...။

သံသရာတစ္ေလွ်ာက္မွာ
 အမွန္ဆရာေပ်ာက္လာခဲ့ရာက
 ေဟာ ...
အခုကံလာေထာက္ေတာ့
 အမွန္ဆရာေရွ ႔ေမွာက္မွာ 
သံသရာေကြ ႔ေကာက္ေၾကာင္းတရားေတြ
အဖန္တရာမက ျပန္နာခြင့္ရခဲ့ၿပီေပါ့ ...။

ကိေလသာေအာက္မွာ ပိေက်နာေနခဲ့သမွ် 
အတုံးအရႈံးလဲၿပဳိက်၍ တဘုန္းဘုန္းလဲေနခဲ့ရေပမယ့္
 ေ၀ဒနာသည္တစ္ေယာက္ နာလန္ထူခ်ိန္ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ ...။

ေလာကရဲ ႔အတုမရိွဆရာသခင္ဗုဒၶဘုရား 
အမွန္ပင္မုခ်ေဟာေလသည့္တရား
သံသရာတစ္ခြင္ဒုကၡေမ်ာေနသူတုိ႔အား
 ေျပာေလသည့္အမွန္ဗုဒၶစကားက ...
 သည္ခႏၶာရဲ ႔ဒုကၡအစစ္အမွန္တရား
သုံးသပ္ကာရႈပြားၾက 
အဆုံးသတ္မွာ လြတ္သြားရမည္မုခ်ဟု ...
 ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာျပေလခဲ့သည္တကား ...။

စံလင္းထြန္း (၁-၁-၂၀၁၄)

(တစ္ကယ္ေတာ့ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လုိ႔ ႏွစ္သစ္ကူးေျပာင္းသြားတယ္ဆုိတာ သိသာထင္ရွားေသာ အေဟာင္းပ်က္လုိ႔ အသစ္ျဖစ္လာျခင္းတစ္ခုပါပဲ ...။ ေနာက္ေနာင္တုိင္ေအာင္ လူမ်ဳိးစုေတြ၊ သတၱ၀ါေတြ၊ ကမာၻေတြအစရိွတဲ့ သတၱေလာက၊ သခၤါရေလာက၊ ၾသကာသေလာကအားလုံးဟာ အစဥ္အဆက္ေျပာင္းလဲသြားေသာ္လည္း ဘုရားျမတ္စြာအႀကိမ္ႀကိမ္သတိေပးေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္းနိယာမႀကီးကေတာ့ မၿပီးႏုိင္မဆုံးႏုိင္ေအာင္ မဆုံးေသာသံသရာအျဖစ္လည္ပတ္ေနဦးမွာပါ။ ဗုဒၶရဲ႔နည္းလမ္းနဲ႔ သံသရာကုိမျဖတ္ႏုိင္ေသးသမွ် ဒုဂၢတိ၊ သုုဂၢတိ ဘ၀ေတြထပ္ခါထပ္ခါရလုိ႔ ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္း၊ စိတ္ဆင္းျခင္း မ်ဳိးစုံတုိ႔နဲ႔ အုိပြဲ၊ နာပြဲ၊ ေသပြဲေတြ အႀကိမ္ႀက္ိမ္ႏႊဲေနရဦးမွာပါ။ ဒုကၡသစၥာထဲမွာ ဒုကၡပင္လယ္ေတြေ၀ေနၾကရဦးမွာပါ။ စိတ္သစ္လူသစ္(ရုပ္သစ္နာမ္သစ္)နဲ႔ ႏွစ္သစ္မွာ ကိေလသာအညစ္ေတြမျဖစ္ေစဘဲ ႏွလုံးစိတ္၀မ္းေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ တရားဘာ၀နာမ်ားပြားမ်ား အားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစ...သာသနာ့အက်ဳိးရြက္သယ္ပုိးႏုိင္ၾကပါေစ..လုိ႔ ဆုေတာင္းေမတၱာမ်ားပုိ႔သရင္း ကုိယ္တုိင္ခံစားေရးဖြဲ ႔ထားတဲ့ ဓမၼသံေ၀ဂကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ အမွတ္တရေရးတင္လုိက္မိပါတယ္။

တစ္ဆက္တည္း ေရးခဲ့ခ်င္တာက ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း တစ္စိတ္တစ္ေဒသပါ။ မႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေအာက္မွာလည္း အတုိခ်ဳပ္ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ လြန္ခဲ့ေသာ (၃)ႏွစ္ခန္႔ေလာက္က ခႏၶာရဲ႔ဒုကၡ၀ဒနာေတြ အျပင္းအထန္ခံစားခဲ့ရာမွစလုိ႔ သတိသံေ၀ဂေတြရၿပီး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ပူေလာင္ဆင္းရဲေနရျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ရာေနရာအမွန္ကုိ အားကုိးတႀကီးရွာေဖြခဲ့ပါတယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မလုိ႔ ဆရာစစ္ဆရာမွန္၊ အားကုိးရာတရားအစစ္အမွန္ကုိေတြ႔ၿပီး တရားစခန္းေတြအႀကိမ္ႀကိမ္၀င္ကာ တရားဘာ၀နာေတြကုိ ရက္လေပါင္းမ်ားစြာ အႀကိမ္ႀကိမ္အားထုတ္ခဲ့လုိက္တာ ေရာဂါေတြလည္း ေပ်ာက္မွန္းမသိေပ်ာက္ၿပီး စိတ္ထားေတြပါေျပာင္းမွန္းမသိ ေျပာင္းလဲလာတာကုိ တျဖည္းျဖည္းသတိထားမိခဲ့သည္။

အရင္ကစိတ္ၾကမ္းလုိ႔ စာေတြၾကမ္းခဲ့တာကုိလည္း ဖတ္ရႈသူမ်ားခြင့္လႊတ္ၾကပါ။ မရင့္က်က္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ေရးခဲ့တာမုိ႔ မွန္တာေတြပါသလုိ၊ မွားတာေတြလည္းပါခဲ့သည္။ တရားေတြ အေသအခ်ာ အားထုတ္ၿပီးမွျပန္ဖတ္ရင္းကုကၠဳစၥေတြျဖစ္လာသည္။ (တရားအသိဥာဏ္ေတြ သိပ္မရိွခင္တုန္းက ေရးခဲ့တဲ့စာမ်ဳိးေတြ အခုအခ်ိန္မွာ ျပန္မေရးတတ္ေတာ့သလုိ စိတ္ထဲမွာ ခံစားမိသည္။ ေရးလည္း မေရးခ်င္ေတာ့ပါ။ အရင္ကစာေတြအတြက္ မိမိစိတ္ထဲမွာ မသုိးမသန္႔ျဖစ္မိသည္။) အကုသုိလ္ျပဳၿပီးမွေတာ့ ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ဆင္ျခင္ရုံရိွတာေပါ့။ တစ္ကယ္ေတာ့ အကုသိုလ္ဆုိတာ သူတစ္ပါးဥစၥာခုိးတာ၊ သူတစ္ပါးအသတ္သတ္တာစတဲ့ ထင္ထင္ရွားရွားက်ဴးလြန္ေနတာေတြကုိမွ အကုသုိလ္လုိ႔ မေခၚပါဘူး။ ဗုဒၶေဟာၾကားထားတဲ့ အကုသုိလ္ဟာ အတုိခ်ဳံးေျပာရရင္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ (ကုိယ္၊ ႏႈတ္၊ စိတ္) မွ ကိေလသာခုိင္းတုိင္း လြန္က်ဴးၾကတာေတြမွန္သမွ်ဟာ အကုသိုလ္ေတြပါပဲ။ သိမ္ေမြ႔တဲ့အကုသုိလ္နဲ႔ ထင္ရွားတဲ့အကုသုိလ္ ဒါပဲကြာျခားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘေလာဂ့္တစ္ခုတည္းမွာတင္ စိတ္ႏွစ္မ်ဳိးနဲ႔ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ကာ ေရးသားခဲ့သမွ်စာေတြကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီးေတာ့ အမွားၾကည့္ကာ အမွန္သိသာ၍ စံနမူနာယူႏုိင္ၾကပါေစ ...။

သည္ကဗ်ာသည္ဘေလာဂ့္ေပၚမွာ ေနာက္ဆုံးတင္ခဲ့တာလည္း ျဖစ္သြားႏုိင္ပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လက္ရိွအခ်ိန္မွာေတာင္ မေရရာမေသခ်ာဘဲ ဘယ္အခ်ိန္မွာဘာျဖစ္မလဲဆုိတဲ့ မသိျခင္း(၅)ပါးနဲ႔ အားလုံးကုိယ္စီ အသက္ရွင္ေနရတာမဟုတ္လား...။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေအာက္မွာတင္ ရပ္မေနဘဲ အတြင္းထဲထိေရာက္ေအာင္၀င္ၾကည့္ၾကပါ။ ဘုရားအလုိက်သစၥာတရားေတြနာျပီးတရားဘာ၀နာေတြပြားမ်ားအားထုတ္ရင္းအထက္တန္းက်တဲ့ဗုဒၶဘာသာႏြယ္၀င္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစ...။ အေခၚရိွမွာတင္မေနဘဲ တစ္ကယ္ရိွရုပ္နာမ္အမူအရာေတြမွာ သတိတရား လက္ကုိင္ထားရင္း ေနထုိင္သြားလာလႈပ္ရွားၿပီး ေအးခ်မ္းရာအမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္ကုိ အေရာက္လွမ္းတက္ႏုိင္ၾကပါေစ ...။ အပါယ္သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲဒုကၡမွ ကင္းလြတ္ႏုိင္ၾကပါေစ ...။)

ေမတၱာျဖင့္
စံလင္းထြန္း (၁-၁-၂၀၁၄)

မွတ္ခ်က္။ မိမိျဖစ္ခဲ့ေသာ ေရာဂါမ်ားဆုိသည္မွာ ႏွလုံး၊၊ အစာအိမ္၊ အာရုံေၾကာႏွင့္ဆုိင္ေသာ ေရာဂါတုိ႔ကုိဆုိလုိျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစ ခႏၶာရိွလွ်င္ ေ၀ဒနာရိွမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ အနာသိလွ်င္ေတာ့ေဆးရိွပါသည္။ မိမိအားထုတ္ေသာ တရားအေပၚ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ျဖစ္ဖုိ႔သာလုိသည္။ တစ္ကယ္ေတာ့ တရားအားထုတ္တယ္ဆုိတာ က်န္းမာေရးေကာင္းရုံတစ္ခုတည္းအတြက္ မဟုတ္ပါ။ ေလာက သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲဒုကၡမွ အၿပီးတုိင္ လြတ္ေျမာက္ရန္ အားထုတ္ရျခင္းျဖစ္သည္။

photo copy: From Google Imgae

Monday, December 31, 2012

လြတ္ေျမာက္ျခင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္

လြတ္ေျမာက္ျခင္းရဲ႕အဓိပၸါယ္

ကုန္ခဲ့ျပန္ၿပီ ရက္လႏွစ္ေတြ
ၾကာခဲ့ျပန္ၿပီ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျပည့္ဝဖုိ႔
ႀကိဳးစားခဲ့ရျပန္ၿပီ ရည္မွန္းခ်က္ေတြအထေျမာက္ဖုိ႔
ဟုိမွာ ဒီမွာၾကည့္လုိက္ ...
လူေတြ လူေတြ ... ကုိယ္စီကုိယ္စီ
ဘဝအိမ္မက္ေတြကုိ ပုံေဖာ္ကားခ်ပ္ေရးဆြဲလုိ႔
ဟုိဟုိဒီဒီ ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္နဲ႔ ေျပးလႊားေနၾကဆဲ ...။

အမွန္မသိျခင္းမီးေတြဖုံးလႊမ္းလုိက္ခ်ိန္မွာ
အႀကံအစည္လႈိင္းႀကီးေတြက ဝင္ေရာက္တုိက္စားလုိက္လုိ႔
လုိခ်င္တာေလးတစ္ခုတည္းအတြက္နဲ႔
ကိေလသာေတြကတုပ္ေႏွာင္လုိက္တဲ့
ဘဝအခ်ဳပ္ေထာင္ေတြထဲ
အက်ဥ္းခ်ခံထားရတဲ့ ကိေလသာအက်ဥ္းသားအျဖစ္က
ေျခက်င္းျပဳတ္ေအာင္ ရုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကေသး ...။

ဗုဒၶဘုရားကဆုံးမတဲ့ ... ဓမၼေၾကာင့္
ငါဆုိတဲ့မာန္မာနေတြကုိခဝါခ်
သံေဝဂေတြရၾက အမွန္တရားကုိဆင္ျခင္လုိက္လုိ႔
အမွန္တရားကုိျမင္လုိက္ခ်ိန္မွာ အႀကံကုိျပင္လုိက္တဲ့အတြက္
အမွန္သိ၊ အမွန္ျမင္၊ အမွန္ျပင္
အမွန္လုပ္ အမွန္ဟုတ္သြားၿပီး
မမွန္လုပ္တဲ့ အႀကံယုတ္ေတြ တပ္ျပန္ဆုတ္ရေလၿပီ ...
ငါပုိင္၊ ငါဆုိင္၊ ငါၿပိဳင္တဲ့ပြဲေတြ ရပ္ဆုိင္းသြားရေလၿပီ ...
ငါစြဲေတြျပဳတ္ ဘဝအလြဲေတြခ်ဳပ္မွ
အကြၽတ္တရားေတြရလုိ႔ လြတ္သြားေလၾကသူေတြကေတာ့
ေသာကေတြကင္းစင္ေျပးတဲ့
ေမာဟပင္လယ္ရဲ႕အေဝး ... ဟုိမွာဘက္က
မေနာအလွကမာၻအသစ္ကေလးထဲမွာ
ေလာကအျမင္ေတြက်ယ္ခဲ့ရၿပီေပါ့ ...။

စံလင္းထြန္း 
ကဗ်ာေရးသည့္ခန္႔မွန္းအခ်ိန္ (၂၉.၁၂.၂၀၁၂) ညေန း (၅)နာရီ၀န္းက်င္

(လြန္ခဲ့တဲ့ (၂)ႏွစ္ခန္႔ကတည္းက က်န္းမာေရးအေတာ္ညံ့ဖ်င္းခဲ့ရာကစၿပီး ေသရမွာေတြးေၾကာက္လုိ႔ သတိ
သံေ၀ဂေတြ၀င္ၿပီး တရားကုိ ႀကဳိးစားပမ္းစား အားထုတ္ခဲ့တာ (၁)ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ ...။ တရားတန္ခုိးေၾကာင့္ က်န္းမာေရးလည္း ပုံမွန္ျပန္ေကာင္းခဲ့ပါၿပီ ...။ ေသရမွာလည္း အေၾကာက္မႀကီးေတာ့ပါဘူး။ ေသနည္းသင္တန္းေတြလည္း အေတာ္စုံစုံလင္လင္ တက္ထားၿပီးပါၿပီ။ ဘေလာ့ဂ္မေရးျဖစ္ေလာက္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ထင္မွတ္ထားေပမယ့္ အခုေရးဖုိ႔ အခါအခြင့္သင့္တာနဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ အားလုံးအတြက္ အက်ဳိးရိွေစမယ့္ ဘ၀အေတြ႔ႀကဳံနဲ႔ ရင္းၿပီးမွျဖစ္လာတဲ့ ရင္တြင္းျဖစ္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကုိ ထုတ္ႏႈတ္ေရးသားလုိက္ရပါတယ္။ လုိတာရိွလည္း လြတ္လပ္စြာ အႀကံျပဳေပးသြားႏုိင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

အထက္ပါကဗ်ာေလးရဲ႕ေနာက္ဆုံးပိတ္ခါနီး (၄)ေၾကာင္းအလုိမွာ ကၽြန္ေတာ္အရင္ေရးခဲ့ဘူးတဲ့ နာလန္ထူစႏွလုံးသားနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဘ၀ ဆုိတဲ့ကဗ်ာထဲက စာသားေတြကုိ ထပ္မံျဖည့္စြက္ထားပါတယ္။ အစကေတာ့ ရုိးရုိးေလး အဆုံးသတ္ထားတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ စာေပ၀ါသနာပါတဲ့ ဦးေလးတစ္ေယာက္ကုိ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ပရင့္ထုတ္ေပးၾကည့္ေတာ့ အဆုံးသတ္စာေၾကာင္းေလးကုိ မွားတာေတာ့မဟုတ္ဘူး အျခားစာသားတစ္ခုခု သုံးႏႈံးေစခ်င္တယ္လုိ႔ေျပာတာနဲ႔ အရင္ကေရးထားတဲ့ ကဗ်ာထဲကစာသားတခ်ဳိ႕ကုိ သေဘာက်လုိ႔ ျပန္ထည့္လုိက္ပါတယ္။

ႏွစ္သစ္မွာ အားလုံး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကင္းကြာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလုိ႔ ေတာင္းဆု ေမတၱာ ပုိ႔သလုိက္ပါတယ္။)

Sunday, July 8, 2012

မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ ဇူလိုင္ ၁၅ရက္ အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ စာေပေဟာေၿပာပြဲ က်င္းပမည္



ေခါင္းေလာင္းသံ ရသစံု သတင္းႏွင္႔ ရုပ္သံဂ်ာနယ္မွ ဦးစီးက်င္းပေသာ (အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္) အထိမ္းအမွတ္ အေနၿဖင္႔ စာေပေဟာေၿပာပြဲ အစီအစဥ္ကို မေလးရွားႏိုင္ငံ ေကအယ္ ကြာလာလမ္ပူၿမို႔ရွိ SM ကုန္တိုက္ ၆ လႊာတြင္ က်င္းပၿပဳလုပ္မည္ ၿဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

စာေပေဟာေၿပာပြဲ လုပ္ၿဖစ္တဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္ေလးက စာေပဗဟုသုတကို ၿမတ္ႏိုးတယ္။ စာေပဖတ္တာ ၿပီးေတာ႔ စာေပေဟာေၿပာပြဲေတြ နားေထာင္တာ သိပ္မရွိခဲ႔ပါဘူး။ စာေရးဆရာေတြကို ေလးစားတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အခုလို စာေပ ေဟာေၿပာပြဲေလးကို လုပ္ၿဖစ္တာပါ။

စာေပေဟာေၿပာပြဲအတြက္ ၿမန္မာႏိုင္ငံမွ နာမည္ၾကီး ဆရာေတြ ၿဖစ္တဲ႔ ဆရာ အဏၰဝါစိုးမိုး ဆရာ ေအာင္စိုးသူ (အယ္ဒီတာခ်ဳပ္) ဆရာ ဦးဘုန္း (ဓာတု) တို႔ကို စာေပေဟာေၿပာပြဲ အတြက္ ဖိတ္ၾကားထားပါတယ္။ ၿပီးေတာ႔ အခုလို မေလးရွားႏိုင္ငံကို ေရာက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အလုပ္မွာပဲ လုပ္ေနရတဲ႔ ၿမန္မာေတြကို စာေပဗဟုသုတ အေတြးေတြ စိတ္ဓာတ္ ခြန္အားေတြ ရေစခ်င္တယ္ေပါ႔။

http://api.ning.com/files/WnUidg7cHW8ARATZ8adLsSq4zmISUE3xKZSmX7uwLEQZ3yMFsmsSEY5hL6BZmb8kK-T2qGqtLrMD42r2xRql8QS2BYroaXKf/nayzawlin2012.gif

မေလးရွားႏိုင္ငံေရာက္ အခုလို အမိေၿမနဲ႔ ေဝးကြဲေနရအခ်ိန္ေလးမွာ ဆရာၾကီးမ်ား ေဟာေၿပာမဲ႔ ဗဟုသုတေတြကို လာေရာက္ နားေထာင္ေစခ်င္ပါတယ္။ အထူးအစီအစဥ္ အေနနဲ႔ Lucky Draw ကံစမ္းမဲ လက္ေဆာင္ေတြကုိလည္း ထည္႔ထားပါတယ္လို႔ စာေပေဟာေၿပာပြဲ စီစဥ္သူ ေခါင္းေလာင္းသံ အယ္ဒီတာ ကိုညီညီမွ မေလးရွား အြန္လိုင္းေရဒီယို မီဒီယာသို႔ ေၿပာၾကားပါသည္။

စာေပေဟာေၿပာလက္မွတ္မ်ားကို ေကအယ္ၿမန္မာဆိုင္မ်ားတြင္ လက္မွတ္တစ္ေစာင္ ၁၅ ရင္းဂစ္ၿဖင္႔ ဝယ္ယူႏိုင္ၿပီး စာေပေဟာေၿပာပြဲ အစီအစဥ္ကို ဇူလိုင္ ၁၅ ရက္ (15.7.2012) တနဂၤေႏြေန႔တြင္ နံနက္ ၁၁ နာရီမွ ညေန ၅ နာရီအထိ ၿဖစ္ၿပီး စာေပေဟာေၿပာပြဲ ေနရာကေတာ႔ ယခင္စာေပေဟာေၿပာပြဲ ၿပဳလုပ္ခဲ႔သည္ ႔ေနရာၿဖစ္တဲ႔ ေကအယ္ ကြာလာလမ္ပူၿမို႔ရွိ SM ကုန္တိုက္ ၆ လႊာတြင္ ၿပဳလုပ္မည္ၿဖစ္ပါ၍ မေလးရွားႏိုင္ငံေရာက္ စာေပခ်စ္ၿမတ္ႏိုးေသာ ေရႊၿမန္မာမ်ားအေနၿဖင္႔ ဆရာၾကီးမ်ားေဟာေၿပာေသာ စာေပဗဟုသုတ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို တက္ေရာက္ အားေပးနားေထာင္ၾကဖို႔ အသိေပးလိုက္ရပါသည္။

စာေပေဟာေၿပာပြဲ အစီအစဥ္မ်ားႏွင္႔ ပက္သက္၍ ေမးၿမန္းလိုပါက ေခါင္းေလာင္းသံဂ်ာနယ္ ဖုန္း - ၀၁၂-၆၄၈၈ ၂၉၇ ၊ ၀၁၇-၃၅၅၈ ၇၁၀ ၊ ၀၃-၉၂၂၆၀ ၆၇၄ သို႔ဆက္သြယ္ စံုစမ္းႏိုင္ပါေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

ေနေဇာ္လင္း

(အြန္လိုင္း ေရဒီယို မီဒီယာ မေလးရွား )



♪♫♪ 24 Hours' Live Online Radio Media (Malaysia) ♪♫♪

Thursday, January 27, 2011

ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပခ်င္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက စကားစုမ်ား


လတ္တေလာမေလးရွားမွာ အရမ္းကုိ အဖမ္းအဆီးၾကမ္းေနပါတယ္။ ၾကမ္းတာမွ ရုိးရိုးၾကမ္းတာမဟုတ္ဘူး။ ေရေရလည္လည္ကုိ ပြဲၾကမ္းေနတာပါ။ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးကလည္း နီးေနတာတေၾကာင္း၊ ႏွစ္သစ္ကူးခါစမုိ႔ တေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီးသူတုိ႔အစုိးရ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြ အေျပာင္းအလဲ လုပ္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာလည္း ဒါမ်ဳိးေတြ ရိွတတ္ပါတယ္။ အဖမ္းအဆီးၾကမ္းပုံမ်ားကေတာ့ မေျပာနဲ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ဟုိတစ္ေန႔က ေကအယ္လ္ကုိအသြား ဘတ္(စ္)ကားေပၚမွာအစစ္ခံလုိက္ရေသးတယ္။ သူတုိ႔ကပုံမွန္ေနရာ၊ ပုံမွန္အခ်ိန္မွာ ပုံမွန္စစ္တာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ လူေတြမထင္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာ ေရွာင္တခင္ ဝင္ေရာက္စစ္တာမ်ဳိးေတြ လုပ္တတ္ပါတယ္။ အခုေနာက္ပုိင္းမွာဆုိရင္ ဟုိင္းေဝးကားလမ္းေတြေပၚမွာ အသြားလမ္းေကာ၊ အျပန္လမ္းေကာ ယာဥ္ေၾကာႏွစ္ေၾကာလုံးကုိ ဘေလာက္အႀကီးစားႀကီးေတြနဲ႔ ပိတ္ၿပီး စစ္တာေဆးတာမ်ဳိးေတြ ရိွလာပါတယ္။

ကုိတာရာရာပါတ္ဝန္းက်င္က ေရႊျမန္မာဆုိင္မ်ား အနီးအနားတဝုိက္မွာ ဆုိရင္လည္း Rela လုိ႔ေခၚတဲ့ ျပည့္သူ႔စစ္ေတြနဲ႔ မေလးရဲေတြ ပူးေပါင္းၿပီး ေတြ႔တဲ့လူတုိင္းကုိ ပါတ္(စ္)ပုိ႔(စ္) စာအုပ္ (ဒါမွမဟုတ္) ဂ်လန္းကဒ္ျဖစ္ျဖစ္ ထုတ္ျပခုိင္းၿပီး ေနထုိင္ခြင့္ပါမစ္ကုိ မွန္မမွန္စစ္ေဆးေလ့ရိွပါတယ္။ အပါတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္းလုိလုိ ေအာ္ပရာစီဝင္ေလ့ရိွပါတယ္။ ခုေနာက္ပုိင္းဆုိရင္ လူေတြမထင္မွတ္တဲ့ ၾကားရက္ေတြပါ ဝင္ဆြဲလာပါၿပီ။ သူတုိ႔ကေတာ့ မသကၤာတဲ့ ေနရာမွန္သမွ်လုိက္စစ္၊ လုိက္ဆြဲေနအုန္းမွာပဲ။ ေအာ္ပရာစီဆုိတာနဲ႔ ေရႊေတြဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ကုိေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ေအာ္ပရာစီဝင္တဲ့ေနရာမွန္သမွ် ပါမစ္ရိွရိွ၊ မရိွရိွ ေတြ႕သမွ် ႏုိင္ငံျခားသား ကေလးလူႀကီးပါမက်န္ေအာင္ အကုန္ကားေပၚကုိ အရင္ တက္ခုိင္းတယ္။ ရဲစခန္းေရာက္မွ မွန္တာ၊ မမွန္တာကုိ အေသးစိတ္စစ္ေဆးတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆုိမွန္ရက္ႀကီးနဲ႔ သူေဌးကလာမေရြးလုိ႔ ေထာင္နန္းစံသြားရတာမ်ဳိးေတြေတာင္ရိွပါတယ္။ ဒါေတြတင္လားဆုိေတာ့ ဒါနဲ႔တင္ဘယ္ကဦးမလဲ။ ဒီ့ထက္ဒီ့ထက္မကကုိ မသိေသးတာေတြ အမ်ားႀကီး ရိွေနပါေသးတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘဝထဲက အျဖစ္အပ်က္တခ်ဳိ႕ကုိေရးခ်မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဒီစာတစ္ပုဒ္ေတာ့ ျဖစ္ေျမာက္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလက် ကုိယ့္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္းမိေနသလုိပဲ။ ကုိယ္ႀကဳံခဲ့ရတဲ့ဘဝမွာ တခ်ဳိ႕ကိစၥအနဲငယ္ကုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အေကာင္းထက္ အဆုိးဘက္က မ်ားလြန္းလုိ႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ေတာင္ မေရးခ်င္ေတာ့။ အခုေရးခ်င္တာက အမ်ားကိစၥေတြကုိပါ။ မေလးရွားမွာ ျမန္မာေတြနဲ႔ ပါတ္သတ္တဲ့ စိတ္မေကာင္းစရာ သတင္းေတြအေၾကာင္း အရင္စေျပာရမွာပါပဲ။ တခ်ဳိ႕ဘေလာဂ့္ေတြနဲ႔ ဂ်ာနယ္၊ သတင္းမီဒီယာေတြမွာ ခဏခဏၾကားသိေနရတဲ့ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဘဝျပႆနာေပါင္းစုံ အေၾကာင္းအရာအခ်ဳိ႕ထဲက အနဲငယ္ေလာက္ကုိ ဒီစာထဲမွာ ထည့္ၿပီးေရးခ်င္လာတယ္။ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ သူတပါးရဲ႕အဖိအႏိွပ္ခံဘဝ ျဖစ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက စရမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း က်ဥ္လည္ခဲ့ရတဲ့ဘဝ၊ ႀကဳံဖူး၊ သိဖူး၊ ၾကားဖူး၊ ျမင္ဖူးခဲ့သမွ်ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဒီဘေလာဂ့္ေပၚမွာ စာေတြေရးျဖစ္လာဖုိ႔ အထိေအာင္ တြန္းအားေတြေပးခဲ့တာလုိ႔ေတာင္ထင္ပါတယ္။

လတ္တေလာ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္မိသမွ် သတင္းအခ်ဳိ႕ထဲက ဟုိတေလာက ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ား အေစာ္ကားခံရတဲ့ကိစၥ၊ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးႏွစ္ဦး ေသဆုံးသြားတဲ့သတင္း၊ မေလးရွားမွာ ျမန္မာတခ်ဳိ႕ လူဆုိးဂုိဏ္းႀကီးမ်ားနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ဒုစရုိက္လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနၾကတဲ့အေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံျခားသြားတဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ တခ်ဳိ႕ ေအးဂ်င္စီနဲ႔ ၾကားပြဲစားမ်ားက အမ်ဳိးမ်ဳိးဒုကၡအဖုံဖုံေပးေနၾကတဲ့အေၾကာင္း၊ အဆုိးဆုံးကေတာ့ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ရုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ၾကတဲ့သတင္းေတြပါ။ စကားႀကီးစကားက်ယ္လုိ႔ထင္ေၾကးေပးတဲ့ စာေတြကုိ သိပ္ၿပီးမေရးခ်င္ေတာ့ေပမယ့္ မျဖစ္မေနမုိလုိ႔ ထပ္ေရးလုိက္ရပါတယ္။ ကုိယ့္အမ်ဳိးကုိ ကုိယ္မွျပန္မခ်စ္ရင္ ဘယ္သူကလာခ်စ္ဦးမွာလဲ။ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ေနၾကတဲ့ အရႈပ္ေတာ္ပုံႀကီးဟာ သံသရာလည္ေနသေရြ႕ေတာ့ ကမာၻမွာ ျမန္မာေဟ့လုိ႔ မေၾကြးေၾကာ္ပါနဲ႔ေတာ့။ ျမန္မာဆုိတာနဲ႔ အသာအယာ ေခၚခုိင္းလိမ့္မယ္လုိ႔သာမွတ္ပါေတာ့။ ငါးခုံးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလုံးပုပ္ရသလုိမ်ဳိး အက်င့္စာရိတၱပ်က္ျပားၾကတဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးစု အနည္းငယ္ေၾကာင့္ က်န္တဲ့လူလိမၼာ ေရြျမန္မာတုိ႔ခမ်ာမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ဂယက္ေတြ ရုိက္ပုတ္တဲ့ဒဏ္ကုိ ခံစားေနၾကရပါတယ္။ အဆုိးအေကာင္း ေရာျပြမ္းေနတဲ့ ေလာကဓမၼတာအရ ဒီအေၾကာင္းအရာေတြ ထပ္ရိွေနဦးမွာ မွန္တယ္ဆုိေပမယ့္ အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ႏုိင္ငံ့ဂုဏ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာေတြကုိေတာ့ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကုိယ္စီ ထိန္းသိမ္းသြားသင့္တယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ အုိင္တီေခတ္ႀကီးထဲမွာ အရူးထၿပီး ဒီစကားေတြေျပာေနရျခင္းမဟုတ္ပါ။ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ေတြ႔ႀကဳံ၊ ခံစား၊ ၾကားသိရဖူးၿပီျဖစ္လုိ႔ ထုိအေတြ႔အႀကဳံ၊ အက်ဳိးဆက္မ်ားထဲမွ ရလာခဲ့တဲ့ အေတြးအျမင္တစ္ခုကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီးျဖစ္လုိ႔ ခုလုိမ်ဳိးေရးခ်လုိက္တာပါ။

ေနာက္ထပ္ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုက ျမန္မာျပည္မွာ စစ္မႈမထမ္းမေနရတဲ့ဆုိတဲ့သတင္းနဲ႔ ပါတ္သတ္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားအၾကားထဲမွာ ဂယက္ရုိက္ေနၾကတဲ့ကိစၥပါ။ အလုပ္ကုိ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ရင္း သူတစ္ပါးတုိင္းျပည္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႔ ေငြရွာေနရတဲ့ အခ်န္မ်ဳိးမွာ ကုိယ့္ႏုိင္ငံထဲက ထြက္လာတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ဆုိ အိမ္မျပန္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကတဲ့သူနဲ႔ ေလာေလာဆယ္ျပန္မယ့္ အစီအစဥ္ကုိေတာင္ ဖ်က္သိမ္းလုိက္ၾကတဲ့သူနဲ႔ လူတုိင္းနီးပါးလုိလုိ ဒီစံနစ္ကုိ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနၾကပါတယ္။ အဆုိးဆုံးကေတာ့ မေလးရွားက ျမန္မာေတြ ေဘးၾကပ္နံၾကပ္ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ဒီမွာလည္း ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အၿမီးက်က္အၿမီးစား၊ ေခါင္းက်က္ေခါင္းစားလုပ္ခ်င္ၾကတဲ့ သူေတြရိွသလုိ မေလးရွားရဲကပါ တစ္ခါထပ္ၿပီးေတာ့ ဒုကၡေပးတယ္။ ဒါနဲ႔တင္လားဆုိေတာ့ ႏုိးပါ။ ဒီႏုိင္ငံသား လူမုိက္မ်ားကလည္း ေတာလုိက္မုဆုိးမ်ားလုိ သားေကာင္ရဲ႕ အလစ္အငုိက္ကုိ အၿမဲတမ္း ေခ်ာင္းေနေလ့ ရွိပါတယ္။ ႀကဳံရင္ႀကဳံသလုိ လုယက္ဆြဲစားတတ္ရုံတင္မက အခန္႔မသင့္ရင္ လူကုိပါ ဒုကၡအေပးခံ ရပါေသးတယ္။ တခ်ဳိ႕ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ား ဘဝေတြေလလြင့္ပ်က္စီးေနၾကပါတယ္။ သူတပါး အေစာ္ကား ခံရရင္ေတာင္မွ တုိင္စရာေနရာမရိွ။ အားကုိးအားထားစရာမရိွၾကပါ။ ဒီလုိနဲ႔ တခ်ဳိ႕ဘဝေတြ ေရတိမ္နစ္လုိနစ္၊ တခ်ဳိ႕ဘဝေတြဆုံရႈံး၊ တခ်ဳိ႕ဘဝေတြက လမ္းေပၚမွာ ေတေပေလလြင့္လုိ႔ တခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားရဲ႕ဘဝေတြသာ ယုိင္တုိင္တုိင္နဲ႔ မုန္တုိင္းအၾကားမွာ ရပ္တည္ဖုိ႔ အိမ္ကေလးတစ္လုံး ေဆာက္ေနခြင့္ရပါတယ္။

တစ္ကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားထြက္ ေငြရွာရတဲ့အလုပ္ဟာ အေျပာလြယ္သေလာက္ စိတ္ကူးနဲ႔ လက္ေတြ႔ဟာ အေတာ္ကြာျခားပါတယ္။ စကတည္းက အစစအရာရာ ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္ၿပီးမွ ထြက္လာသူေတြေတာင္မွ ဒီေရာက္ၿပီး ဒုကၡေတြႀကဳံၾကရေသးတာပဲ။ ဘာမွႀကဳိတင္ျပင္ဆင္လာခဲ့မႈ တစ္ခုမွ မရိွဘဲ လူခ်ည္း ဗလာသက္သက္ ေရာက္လာခဲ့သူေတြဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ဆုိးတဲ့ ဒုကၡေတြကုိ ဘယ္ႏွစ္ဆေလာက္ ပုိခံစားရမလဲဆုိတာ ေတြးၿပီး မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ကုိပါ။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ေသေျမႀကီး ရွင္ေရႊထီး ေဟ့ဆုိၿပီး ငုတ္မိသဲတုိင္ တက္ႏုိင္ဖ်ားေရာက္ ဆုိသလုိမ်ဳိး အားႀကိဳးမာန္တက္ ဇြဲနဘဲႀကီးႀကီးနဲ႔ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံျခားခရီးလမ္းကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရင္း တျဖည္းျဖည္း အျမင့္ကုိေရာက္လာၾကပါတယ္။ အဲဒီ့လုိ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိးနဲ႔ တကယ္သတၱိေကာင္းသူေတြ ႏုိင္ငံျခားမွာ တုိးတက္ႀကီးပြားၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အဲဒီလုိလူမ်ဳိးေတြကုိ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ ရေလာက္ေအာင္သာ ေတြ႔ဖူးႀကဳံဖူးခဲ့ေပမယ့္ ႏုိင္ငံျခားမွာေတာ့ ႀကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိး အမ်ားႀကီးကုိ ႀကဳံဆုံးဖူးပါတယ္။ စာနဲ႔ေရးျပလုိ႔ မကုန္ႏုိင္သလုိ လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔လည္း မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဇြဲနဲ႔ႀကိဳးစားၾကရင္း လမ္းခုလတ္မွာ ေလာကဓံဆုိတဲ့ တရားနဲ႔ ထိပ္တုိက္ ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႔ရေလ့ ရိွတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ တခ်ဳိ႕က ေအာက္ကုိ ျပဳတ္က်သြားသလုိ၊ ဘဝျမင့္သထက္ ျမင့္တက္သြားၾကရသူေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ လမ္းခုလတ္မွာတင္ အေပၚမေရာက္၊ ေအာက္မေရာက္နဲ႔ လမ္းစေပ်ာက္ေနၾကတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးရိွပါေသးတယ္။

ဘယ္အရာမဆုိ အဆုိးအေကာင္းေတြ ေရာျပြမ္းေနတဲ့ ေလာကသဘာဝတရားႀကီးထဲမွာ သူတုိ႔လည္း အဆုိးအေကာင္းေတြနဲ႔ ေရာလ်က္တည္ရိွ ေနတဲ့ ႏုိင္ငံျခားဆုိတဲ့ သံသရာဝဲဂယက္ထဲမွာ ကုိယ့္အတြက္ စားေပါက္မ်ား ေခ်ာင္လည္လာေလမလားဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိ ကုိယ္စီပုိက္လုိ႔ အဲဒီဝဲဂယက္ထဲမွာ တဝဲလည္လည္ က်င္လည္ေနခဲ့ၾကရတာေပါ့။

ဒီႏုိင္ငံမွာေတာ့ ေအဂ်င္စီနဲ႔ အလုပ္သမားအၾကား၊ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားအၾကားမွာ မေတာ္မတရားမႈေတြ အမ်ားႀကီးရိွေနတုန္းပါပဲ။ ရတဲ့လစာေငြႏႈန္းထား ျမန္မာေငြ ႏွစ္သိန္းဝန္းက်င္ေလာက္အတြက္နဲ႔ ကုိယ့္ဘက္ကျပန္ၿပီး ေပးဆပ္လုိက္ရတဲ့ အရာေတြဟာ ခႏၶာကုိယ္ အစိတ္အပုိင္းေတြပါ။ တခ်ဳိ႕က အလုပ္ထဲမွာ မေတာ္တဆထိခုိက္မိၿပီး လက္ကေလးေတြ၊ ေျခေခ်ာင္းကေလးေတြ ျပတ္သြားတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ အစိတ္အပုိင္းတစ္ခုခု ဆုံးရႈံးရုံတင္မကဘဲ မိမိအသက္ပါ ေပးဆပ္လုိက္ရတာမ်ဳိးေတြေတာင္ ရိွပါတယ္။ မိန္းကေလးမ်ားဆုိရင္ ကုိယ္မႏွစ္သက္တဲ့ တပါးသူရဲ႕ မတရားအေစာ္ကားျခင္းခံရလုိ႔ အရွက္နဲ႔ အသက္ကုိ လဲသြားသူေတြေတာင္ ရိွပါတယ္။

လူေတြကထင္ၾကတယ္။ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ရင္ ငါတုိ႔ဘဝေတြဟာ ေကာင္းစားလာၾကမွာပဲလုိ႔။ တစ္ကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေငြရွရတဲ့အလုပ္ဟာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္ဆုိသလုိ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘဝမွာ ႀကဳံေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲေတြက ေတာ္ရုံတန္ရုံလူကုိ မူလရည္မွန္းခ်က္ေတြ ပ်က္စီးသြားေစတတ္ပါတယ္။ ေငြရွာထြက္လာတာ အိမ္အျပန္မွာ ေငြမပါဘဲ လက္ခ်ည္းဗလာနဲ႔ ျပန္ေရာက္လာတဲ့သူေတြရိွသလုိ၊ က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ေရာဂါေတြကုိသယ္လာၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ေဆးကုသၾကရတဲ့သူေတြလည္း မနဲမေနာပါ။ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေဆးကုသစရိတ္စကဟာ သူ႔ႏုိင္ငံသားထက္ ႏွစ္ဆႏႈန္းထားျမွင့္တင္ထားလုိ႔ အင္မတန္ကုိေစ်းႀကီးပါတယ္။ အားကုိးရိွတဲ့ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ဟုိကေနကုိယ္ရွာထားသမွ် အိမ္ကုိပုိ႔ထားတာေလးေတြ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဆးဖုိးဝါးခနဲ႔ အကုန္ျပန္ေျပာင္ေတာ့ပါပဲ။ တခ်ဳိ႕မိဘေတြရဲ႕ သားသမီးေတြဆုိရင္ ေမွ်ာ္သေမွ်ာ္ ေပၚမလာတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးနဲ႔ ႀကဳံၾကရရွာပါတယ္။ ေသရင္ေတာင္ ႏုိင္ငံျခားမွာ ေခြးေသဝက္ေသ ေသၾကရလုိ႔ အိမ္ကမိဘေတြေတာင္ သိမသြားၾကရရွာပါဘူး။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာတင္ လုံးဝ ဘာသတင္းအစအနမွ မၾကားရေတာ့ဘဲ အိမ္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားလုိက္တာ ေနာက္ဆုံး အစအန လုံးဝ ေပ်ာက္သြားၾကသူေတြလည္း ရိွပါေသးတယ္။ တခ်ဳိ႕က အိမ္ကုိမျပန္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ အိမ္ေထာင္ရက္သား က်လုိ႔ ဘဝေတြေတာင္ အေရာင္ေျပာင္းေနၾကပါေသးတယ္။

အဆုိးဆုံး အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ ကုိယ့္တုိင္းျပည္က လူ႔သားအရင္းအျမစ္ေတြ သူတစ္ပါး တုိင္းျပည္ ႏုိင္ငံေတြမွာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ အလဟႆ ဆုံးရႈံးနစ္နာေနရျခင္းေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္း အခ်င္းအရာေတြအားလုံးကုိ ၿခဳံငုံၿပီး ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုပဲ အေတြးထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က်ဥ္လည္ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္က ရင္မွနားလည္ခဲ့မိတဲ့ အသိတရားတခ်ဳိ႕နဲ႔ တစ္ခါတစ္ရံ ခံစားမိၿပီး ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္လဲလုိ႔ ေတြးေတာဆင္ျခင္ မိလုိက္တုိင္း အဲဒီ့အေတြးစေတြထဲက ေပၚေပါက္လာတဲ့ စကားလုံးတခ်ဳိ႕ကုိ စာအုပ္ေပၚမွာ ဟုိတုန္းက ႀကဳံသလုိ ေကာက္ၿပီးေရးခ်မိခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီ့စာေၾကာင္းအတုိေလးေတြ အခ်ဳိ႕ထဲက ႏုိင္ငံျခားနဲ႔ပါတ္သတ္တဲ့ တခ်ဳိ႕စာေတြကုိ အမ်ားလည္း စဥ္းစားၾကည့္ရ၊ ဖတ္ၾကည့္ရေအာင္ မူရင္းအတုိင္းပဲ ေအာက္မွာထည့္ေရးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေရးထားတဲ့ စာသားတခ်ဳိ႕ကုိ လူတုိင္းႏွစ္သက္ခ်င္မွ ႏွစ္သက္လိမ့္မယ္၊ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲႏုိင္ပါတယ္။ လူတုိင္းကုိ ဆုိလုိထားျခင္းလည္း မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အေတြးနဲ႔ အေရးသည္ မွန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မွားသည္ျဖစ္ေစ အဲဒီ့စာေတြထဲကေန တစ္စုံ တစ္ေယာက္ေသာ သူေတြအတြက္ တစ္စုံတစ္ရာေသာ အက်ဳိးတရား တစ္ခုတစ္ေလေလာက္ ျဖစ္ထြန္းသြားခဲ့မယ္၊ သူတုိ႔မွာပိတ္ဆုိ႔ေနတဲ့ အသိဥာဏ္တခါးေတြ ဟင္းလင္းပြင့္သြားခဲ့မယ္ ဆုိရင္ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဒီစာကုိ အခ်ိန္ကုန္၊ လူပင္ပမ္းခံ ေရးသားရက်ဳိးနပ္ၿပီလုိ႔ ယူဆရင္း ရင္ထဲမွာ ေလးေလးနက္နက္ ယုံၾကည္ထားလုိက္မိပါတယ္။

၁။ ေငြေၾကးခ်မ္းသာခ်င္ရင္ တုိင္းတစ္ပါးထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရမယ္လုိ႔ ဘယ္ပညာရိွေတြက လမ္းခင္း ခ်ျပခဲ့လုိ႔လဲ။

၂။ ေလာကမွာ ဘယ္အရာမဆုိ အေခ်ာင္ရတယ္ဆုိတာမရိွဘူး။ သူတစ္ပါးတုိင္းျပည္ကုိေရာက္တုိင္းလည္း ေငြေတြ လြယ္လြယ္ရလိမ့္မယ္မထင္နဲ႔။

၃။ တစ္ကယ္ေတာ့ တုိင္းတစ္ပါးဆုိတာ အဆင္မေျပတဲ့ဘဝအၾကပ္အတည္းေတြကုိ ယာယီေျဖရွင္းဖုိ႔အတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခုသာျဖစ္သင့္တယ္။

၄။ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကဆင္းရဲေတာ့ လူေတြနည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ တုိင္းတစ္ပါးထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကရင္း ေငြရွာၾကတယ္။ ကို္ယ့္တုိင္းျပည္မွာ ဆင္းရဲေပမယ့္ မခ်မ္းသာရင္ေတာင္မွ ေနဖုိ႔၊ စားဖုိ႔အတြက္ေလာက္ေတာ့ က်န္ရိွေနေသးတယ္ ဆုိတာ သူတုိ႔မသိၾကဘူး။ တုိင္းတစ္ပါးမွာထက္စာရင္ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ ကမွ ကုိယ့္ဘဝ အတြက္ အာမခံခ်က္ေတြ ပုိေကာင္းႏုိင္ဦးမယ္။

၅။ ႏုိင္ငံျခားေရာက္တုိင္း ႀကီးပြားခ်မ္းသာမယ္လုိ႔ဆုိရင္ လူေတြအားလုံး ႏုိင္ငံျခားကုိခ်ည္း ထြက္ကုန္ၾကေတာ့မွာေပါ့။

၆။ ကုိယ့္တုိင္းျပည္က ေမြးထုတ္လုိက္တဲ့ လူ႔သားအရင္းအျမစ္ေတြ၊ ေနာက္ၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ သူတစ္ပါးႏုိင္ငံအတြက္ အက်ဳိးျပဳဖုိ႔ တုိင္းတစ္ပါးႏုိင္ငံထဲမွာ လူေရာ၊ ပညာတန္ဖုိးေရာ စေတးပစ္လုိက္ၾကတယ္။ အဲဒါေကာင္းသလား ...။

၇။ အဲဒီ့တုိင္းျပည္ထဲမွာ ေမြးၿပီး တျဖည္းျဖည္းပညာေရ ျပည့္ဝရင္းႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ခ်ိန္မွာ သူ႔တုိင္းျပည္၊ သူ႔လူမ်ဳိးအတြက္ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကေန အက်ဳိးျပန္ျပဳတာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။

၈။ ေငြဆုိတဲ့ အိမ္မက္တစ္ခုအတြက္နဲ႔ တုိင္းျပည္ကလူငယ္ေတြ အေဝးကုိလြင့္စင္ဖိတ္ႀကဲလုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိ ေက်ာက္ခ်ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံျခားမွာ ယေန႔အထိ ေသာင္တင္ေနၾကဆဲပါ။ တခ်ဳိ႕က အခ်ိန္တန္လုိ႔ အိမ္ျပန္ဖုိ႔ အေျခအေနေပးေပမယ့္၊ တခ်ဳိ႕ အခ်ိန္တန္တာေတာင္ အိမ္မျပန္ႏုိင္ေအာင္ ဒုကၡ ပင္လယ္ေတြ ေဝေနၾကတုန္းပါ။

၉။ မိေဝးဘေဝး သင္းကြဲငွက္ငယ္တစ္ေကာင္ဟာ သူတစ္ပါးအသုိက္အၿမဳံမွာ ၾကရွည္ရပ္တည္ႏုိင္ပါ့မလား။ မ်ဳိးမတူတဲ့ သူစိမ္းတရံေတြရဲ႕ အျငဴအစူဒဏ္ ေတြကုိ ၾကာရွည္ခံေနႏုိင္ဦးမွာလား။

၁၀။ မိကြဲ၊ ဘကြဲ၊ မယားတကြဲ၊ သားတကြဲနဲ႔ ဘဝေတြ တစ္စစီျပန္႔က်ဲေနရတဲ့ဘဝမွာ ၾကာရွည္ခုိေအာင္းၿပီး မေနခ်င္ပါနဲ႔။ ကုိယ္ဖ်ားနာရင္ေတာင္ ဘယ္သူကမွ တယုတယလာျပဳစုမွာ မဟုတ္ဘူး။

၁၁။ အခ်ိန္တန္လုိ႔ အိမ္ျပန္ၾကရတာ ေလာကဓမၼာတာပါ။ သင္လည္း အိမ္ျပန္ဖုိ႔အခ်ိန္တန္ေနၿပီလား...။

ေမတၱာျဖင့္
စံလင္းထြန္း