စံလင္းထြန္း

Monday, March 22, 2010

ဘဝမီးပြဳိင့္

ပန္းတုိင္အတြက္ ေစာင့္လ်က္
တစ္စီးၿပီးတစ္စီးထြက္
ေရွ႕ကားေနာက္ကားေတြတန္းစီလ်က္
ဘဝလမ္းေတြဥဒဟုိ
ကားလမ္းေတြအသြယ္သြယ္
အစီအစဥ္တက် တန္းစီေစာင့္ရ
ေက်ာ္မတက္ရ ေဘးခ်င္းမခ်ိတ္ရ
ေဘးကမပတ္ရ ျဖတ္မဝင္ရ
ယာဥ္မွာယာဥ္စီးကမ္း
လမ္းမွာလမ္းစီးကမ္းရိွသလုိ
ဘဝမွာလည္း ဘဝစည္းကမ္းေတြရိွတယ္။

မီးပြဳိင့္ဆုိတာ
သူ႔မွာအလွည့္က် နီဝါစိမ္း လုပ္ေပးရတဲ့အလုပ္ပဲ။
ဘဝမွာလည္း မီးပြဳိင့္လုိ သူ႔အလွည့္ ကုိယ့္အလွည့္က်ေအာင္ေစာင့္ရတယ္။
ေလာေလာဆယ္နီေပမယ့္
အခ်ိန္က်ရင္ စိမ္းလာမွာေသခ်ာတယ္။
ေစာင့္တဲ့သူ စိတ္ရွည္ဖုိ႔သာလုိအပ္တယ္။

စံလင္းထြန္း

(ဝန္ခံစကား ။ ။ စက္ဘီးနင္းရင္း ဒီေန႔ၿမဳိ႕ထဲအလာမွာ မီးပြဳိင့္တစ္ခုကုိေစာင့္ရတယ္။ ဘဝမွာလည္း ဒီလုိပါပဲလားလုိ႔ သက္ျပင္းေတြခ်မိရင္း အဲဒီမီးပြဳိင့္ႀကီး စိမ္းအလာကုိ ေစာင့္ေနမိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မီးပြဳိင့္ႀကီးနီေနတာကုိၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္းက ကဗ်ာအေတြးေတြ ႏွလုံးသားထဲက တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာတာနဲ႔ ဒႆနကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ ႀကဳံတုန္းေရးလုိက္မိပါတယ္ဗ်ာ။ အေတြးတစ္ခုရႏုိင္ပါေစ ..လုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။)